Sabah erken saatlerde Meta, Surbhi Gupta’ya işten çıkarıldığını bildiren bir e-posta gönderdi.
Büyük yazılım şirketlerindeki yaygın işten çıkarmaların ardından, ABD’de geçici vizeyle çalışan çok sayıda Hintli şimdi belirsiz bir gelecekle karşı karşıya. Meta’dan kovulan Surbhi Gupta yaşadıklarını kendi sözleriyle anlatıyor.
Annemin doğum günü vardı. Ona iyi dileklerde bulunmak için geç saatlere kadar uyanık kaldığımda, arkadaşlarımdan işten çıkarma duyurularını bildiren mesajlar almaya başladım. Hepsi gergin hissediyordu.
İşten çıkarıldığımı yerel saatle sabah 6 civarında e-posta yoluyla öğrendim. Bir ürün yöneticisi olarak Meta’ya yeni katılmıştım. Ne kadar iyi performans gösterdiğimi düşünen ekibim şaşkındı.
Bu durum, en sevdiğim öğretmenim tarafından bana aşılanan ve erken yaşlarda benimsediğim “Çalışmak ibadettir” felsefesine ters düşüyordu. İlk başta, işime, e-postalarıma ve dizüstü bilgisayarıma erişimimi birer birer kaybettiğimde Titanik’in battığını düşündüm.
Ancak LinkedIn ağım beni hoş bir şekilde şok etti ve iyi bir şekilde şaşırttı. Çok sayıda iş arkadaşım, eski iş arkadaşlarım ve dostlarım çok cesaretlendirici bir şekilde bana ulaşarak tanıştırma ve tavsiyelerde bulundular. Bu bana, bu ülkede çok sayıda insan tarafından sevildiğim ve bunun bir parçası olduğum izlenimini verdi.
Yeni bir iş bulmam için son tarih Mart ayının başı çünkü Meta’daki son günüm Ocak ayında ve H1-B vizem [ABD’deki şirketlerin altı yıla kadar yabancıları işe almasına izin veren göçmen olmayan bir vize] ülkede sadece 60 gün daha kalmama izin veriyor.
Aralık ayında tatillerin getirdiği yavaş işe alım temposu nedeniyle, iş bulmak şu anda zor olacak. Ama gerçekten kararlıyım. Seçeneklere bakıyorum ve birkaç işletme ile iletişim halindeyim.
Meta’da en çok özleyeceğim şey çalışma ortamı ve iş arkadaşlarım olacak. Meta’da olmak, milyonlarca kullanıcı için harika bir ürün yaratma fırsatına sahip olmanın yanı sıra ocak başı sohbetleri gibi büyüme ve öğrenme etkinliklerinde yer almak anlamına geliyor. Üzerinde çalıştığım projenin bir ürün yöneticisi olarak ilerlediğini görmek tatmin edici olurdu.
Ailem bana asla pes etmemenin değerini aşıladı. Bana soğukkanlılığımı korumamı öğütlüyorlar çünkü zorlukları avantaja dönüştürme yeteneğine sahibim. Bana “daha iyi bir şey bulacaksın” (aur kuch accha mil jayega) diye güvence veriyorlar.
Ancak H1-B vizem ABD’de çalışmamı ve kalmamı sağlayan şey. ABD’ye 2009 yılında taşındım ve o zamandan beri sadece kendi yeteneklerimi kullanarak mesleğimi kurmak için inanılmaz derecede çok çalıştım. Olağanüstü ürünler geliştirmek, en iyi dereceleri kazanmak, vergi ödemek ve ABD ekonomisine önemli bir katkıda bulunmak için 15 yıldan fazla zaman harcadım, ancak H1-B vizesinin kısıtlamaları nedeniyle, kalıcı ikamet konusunda hala aynı konumdaymışım gibi hissediyorum.
İdollerimden biri olan Bollywood oyuncusu Sushmita Sen tarafından Miss Bharat California seçildim. New York Moda Haftası’nda podyuma çıktım. Kendime ait bir podcast’im var.
Bu belirsizlik kişisel yaşamlarımızı da olumsuz etkiliyor. Bir eve yatırım yapma kararım, onu satmak zorunda kalırsam ne olacağı sorusunu gündeme getirdi. YC ile ilerlememe rağmen, yeşil kartım olmadığı için harika bir fikrim olmasına rağmen bir iş kuramıyorum.
30 yaşımdan önce 30 ülkeyi ziyaret ettim. Ancak, çok seyahat etme arzum olmasına rağmen, H1-B vizemi yeniden damgalatmaya çalışırken zorluklarla karşılaşmaktan korktuğum için şu anda bunu yapamıyorum. Google ve PayPal gibi saygın kuruluşlarda çalışan arkadaşlarım bana denizaşırı ülkelerde yaşadıkları sıkıntılardan bahsettiler.
Hindistan’a yaptığım seyahatleri bile azalttım. Birkaç yıl önce Hindistan’da mahsur kalmıştım. Bir düğüne gittikten sonra H1-B vizemi damgalatmam gerekiyordu. Ancak idari süreç gelişigüzel işlediği için birkaç ay sürdü ve ne zaman elime geçeceğinden bile emin değildim. Evliliğim bu endişe ve bekleyişten zarar gördü. Vize sorunları yüzünden evliliğim büyük zarar gördü. Tek etken bu olmasa da, evliliğimin sona ermesinde önemli bir etken oldu.
Ayrıca, ABD’ye dönebileceğimden emin olamadığım için New York Üniversitesi’ndeki eğitimimin bir dönemini bırakmak zorunda kaldım. H1-B vizesi olanlar neden buna katlanmak zorunda?
Covid-19 salgınından bu yana ailem beni ziyaret edemedi, dolayısıyla onları son gördüğümden bu yana üç buçuk yıl geçti. Yaşlılar ve kendilerine iyi bakamıyorlar. İhtiyaç duyduklarında aileme yardım edip edemeyeceğimi sürekli merak ediyorum. Kimse bunun hayatımızı nasıl etkilediğinin farkında değil.
Ancak yaşanan her şeye rağmen, bu deneyimin olumlu bir yanı da olduğunu düşünüyorum. Hayatım büyük ölçüde maneviyat içeriyor. Ben Sadhguru ji’nin [Hintli yoga ustası Jaggi Vasudev’in adanmışlarının ona verdiği isim] bir adanmışı ve takipçisiyim. Kendimizi sadece mesleklerimizle tanımlamamamız ya da kimliklerimizi mesleklerimizle sınırlandırmamamız gerektiğini savunuyor. Hangi şirkette çalışıyorsunuz sorusu Silikon Vadisi’nde en sık sorulan sorudur. Ancak bir ürün yöneticisi olmama rağmen ben hala benim. Herkesin çalıştığı kurumdan daha fazlası olduğunu anlaması gerekiyor.
Kaynak: bbc.com/news
İlk yorum yapan olun