Kendi robotlarınızı tasarlamak yerine, neden doğanın zaten yarattığını kullanmıyorsunuz? Rice Üniversitesi’ndeki mühendisler bu mantığı araştırma çabalarında kullandılar ve bu da ölü örümceklerin robotik kavrayan pençelere başarılı bir şekilde dönüştürülmesiyle sonuçlandı. Araştırmacıların yeni çalışma alanlarına verdiği gibi nekrobotik, mevcut olanların yerini alabilecek uygun fiyatlı, verimli ve biyolojik olarak parçalanabilir robotların geliştirilmesine yol açabilir.
O zaman neden örümcekler? Pazı ve triseps gibi iki zıt kasla uzuvlarını hareket ettiren insanların aksine, örümceklerin her bacağında bacağını içe doğru çeken sadece bir fleksör kası vardır.
Örümceğin her bir uzvunu ayrı ayrı çalıştırmasını sağlayan bir hidrolik sistem buna karşı koyar. Örümceğin vücudunun merkezinde bulunan prosomadaki bir oda, sıvıyı bacağını açmaya zorlar. Bu arada, sistemde bacakların fleksör kaslarına direnecek bir baskı olmadığı için, örümcekler öldüklerinde her zaman kıvrılırlar.
Örümcek bilim insanları tarafından ARCADE PENÇE MAKİNASI olarak etkin bir şekilde kullanılabilir.
Rice Üniversitesi ekibi, ölü bir örümceğin prosomasına bir iğne sokarak ve örümceğin bacaklarını bir atari pençesi makinesi gibi genişletmek ve kapatmak için havayı içeri ve dışarı zorlayarak, bu hidrolik mekanizmayı yapay olarak çalıştırabildi.
Rice’ın George R. Brown Mühendislik Okulu’ndan Daniel Preston’a göre, “Örümcek öldükten sonra, küçük boyutlu, organik olarak türetilmiş tutucular için doğru mimaridir.”
Örümcekler, eklemleri bozulmadan önce kendi ağırlıklarının %130’undan fazlasını kaldırabilir ve 1000 döngü açma ve kapama yapabilirler.
YÜZYILLARDIR İNSANLAR ÖLÜ HAYVANLARI ARAÇ OLARAK KULLANMIŞTIR.
Advanced Science dergisinde, yüksek lisans öğrencisi Faye Yap liderliğindeki Rice Üniversitesi ekibi, araştırmalarını özetleyen bir makale yayınladı.
Yayında insanların, giysi olarak kullanılan hayvan postlarından ok uçları ve aletlere dönüştürülen kemiklere kadar, ölen organizmaların kalıntılarını yeni amaçlar için yeniden kullanma konusunda uzun bir geçmişe sahip olduklarından bahsediyorlar. Bu durumda ölü bir örümceği robot tutucuya dönüştürmek göründüğü kadar garip değil.
Araştırmacılar ayrıca robotik sistem tasarımcılarının, balık kuyruğundaki dalgalanmalar veya kertenkelelerin ayaklarının yapışkan yüzeyi gibi doğal dünyadan ipuçlarını yaygın olarak kullandıklarına dikkat çekiyor.
Ama çalabilecekken neden kopyalasınlar, diye tartıştılar? Özellikle de Tabiat Ana’nın milyonlarca yıldır verimli mekanizmalar geliştirmek için çaba sarf ettiğini düşünürsek.
Yazarlara göre, bu çalışmada önerilen nekrobotik kavramı, “doğa tarafından yapılan, mekanik olarak yeniden yaratılması zor, hatta imkansız olabilen benzersiz tasarımlardan yararlanır.”
Gizmodo, grubun test deneklerini biyolojik bir tedarik firmasından sipariş etme kararının araknofobik iş arkadaşları için bazı sorunlara neden olduğunu söylüyor.
Preston’a göre Rice’daki ön büro personelinden biri, “aslında örümcekleri sevmiyor. Sonuç olarak, proje için kullanmamız gereken bir teslimat aldığımızda, ön büroyu aramak zorunda kaldık ve onları bir nevi uyardık.”.
Preston, çalışmanın şu anda yalnızca bir konsept kanıtı olmasına rağmen gelecekte birçok uygulamaya sahip olabileceğini de sözlerine ekledi.
Bir basın açıklamasında, “Araştırabileceğimiz pek çok seç ve yerleştir işi var, bu küçük ölçeklerde malzemeleri sıralamak veya hareket ettirmek gibi tekrarlayan işler ve hatta belki de mikroelektronik montajı gibi şeyler var” dedi.
Yap, bir örümcek avcısının “doğal olarak kılık değiştirmiş” olduğundan, vahşi doğada hayvan örnekleri toplamak için de kullanılabileceğini öne sürdü.
İlk yorum yapan olun